Noc

Jest środek nocy , w moim pokoju jest strasznie ciemno , tym ciemniej , że żaluzje są zaciągnięte . Strasznie to lubię - ciemność , w niej można wszystko ukryć , ale też ona prowokuje nieraz do działania , jest królową najdoskonalszą , daje schronienie i tuli do snu niczym matka . Kocham ciemność . Jednak w tej chwili przerywa ją blask , światło bijące z ekranu monitora , zakłuca ją , tańczy z nią , bawi się , są jak małe dzieci - cudowne , wieczna gra ciemności i światła . Jeszcze tylko parę godzin i ustąpi miejsca jasności , ale to już nie będzie to , tajemniczość odejdzie w zapomnienie, zgaśnie ciemność w ramionach jasności aż do kolejnego weczora , kiedy to ma królowa pokryje cały świat - dla każdego z nas . Noc w stolicy , w najmniej przyjaznym zakamarku świata. Noc tak ciemna z pozoru , a jednak kwitnąca tysiącami świateł , ciekawe co myśla teraz inni ludzie siedzący w tej chwili przed ekranem monitora , może z kimś rozmawiają , ciekawe o czym . To mnie zawsze fascynowało , by poznać ludzkie myśli , zrozumieć swiat marzeń , iluzji .
Patrzę przez okno i widzę ludzi - spacerują , a ja im zazdroszczę . Uwielbiam wieczorne spacery , jednak sama obawiam się wyjść o tej porze z domu . Wiem , że to przyziemne , ale taka jestem i taka już zostanę . I tylko patrzę na nich i cieszę się ich szczęściem . I nikt tak na prawdę nie wie kim jestem i co czuję , nawet ja . Ukrywam się przed sobą, by nie dostrzec prawdy chowam się w ciemności .